In 1941 publiceerde Jozef Schellekens het boek De Architectuur in ons Landschap en het Stedebouwprobleem, waarin hij pleitte voor een regionaal en zorgvuldig stedenbouwkundig beleid. Vanuit een kritische blik op de verloedering van het landschap en geïnspireerd door Europese denkers als Bardet en Granpré Molière, verdedigde hij een traditionele, christelijk geïnspireerde stedenbouw in harmonie met het Vlaamse landschap.